Senso
Senso, door Alfred, .
“Twee onbekenden ontmoeten elkaar toevallig op een huwelijksfeest waar geen van beiden iets te zoeken heeft. Daar, in dat oude hotel in het zuiden van Italië, dat zucht onder een loden zon, klampen Germano en Elena, beiden op drift, zich aan elkaar vast. Langzaam maar zeker laten ze zich leiden door een wederzijds verlangen om, de tijd van één nacht, zin te geven aan hun leven door samen te vluchten naar nergens.”
