De Adoptie 4
De Adoptie 4, door Zidrou, Monin.
Vervolg en slot van de tweede cyclus van De Adoptie, een erg mooi verteld reeksje van Arno Monin en Zidrou. De eerste en tweede cyclus hebben niets met elkaar te maken. Het gaat in beide gevallen om een afzonderlijk — en uitzonderlijk! — verhaal over het adopteren van een buitenlands kindje.
In de tweede cyclus heeft het welstellend, Frans echtpaar Gaëlle en Romain de tienjarige Wajdi geadopteerd. “Hij is opgegroeid in de oorlogsverschrikking in Jemen. Maar het nieuwe leven van de jongen in Frankrijk is niet gemakkelijk. Achterdochtig, gehard door de gevechten en het lijden, en geen woord Frans sprekend, interpreteert Wajdi de eenvoudigste gebaren verkeerd. De gelukkige adoptieouders worden al snel teleurgesteld door de eerste weerspannigheden. Naarmate de moeilijkheden toenemen, aarzelt het echtpaar om hun adoptieverzoek te bevestigen. De familie die het kind zo graag wilde, wil hem niet meer. Dus wat rest Wajdi anders dan weg te lopen?”
Hoe het verder afloopt en of het wel een feelgoodstrip zal zijn, zal je dus moeten afwachten. In ieder geval komt daarna nog een ander verhaal van De Adoptie. In 2024 plannen Zidrou en Monin een compleet verhaal rond drie weeskinderen dat zich in het Franse departement Finistère zal afspelen. Een titel is er al: De Lach van de Loodgieter. Zidrou stelt het voor als “een ietwat melancholische komedie, toegegeven, want het is menselijk, maar een komedie”.
